ปัญหาเด็กและเยาวชน

ปัญหาเด็กและเยาวชนที่เกิดขึ้นมากมายในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นเรื่องยาเสพติด เพศ ปืน ลักขโมย การทะเลาะวิวาท การฆ่าฯลฯ
ทำไมเด็กเหล่านี้เมื่อเขาเติบโตขึ้นมามักจะต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมสิ่งที่ดี และไม่มี ถ้าหากเรามองในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมักจะมองว่าเด็กเหล่านี้มักจะสร้างปัญหา ให้แก่สังคมแต่ถ้าหากเราเจาะให้ลงลึกไปแล้วจะพบว่า สิ่งที่ห่อหุ้มตัวเด็กอีกทีก็คือครอบครัว และสิ่งที่ห่อหุ้มครอบครัวก็คือ ชุมชน หรือ สิ่งแวดล้อมนั่นเอง
ปัญหาของเด็กและเยาวชนส่วนใหญ่นั้นมาจากครอบครัวที่ไม่รักกันของพ่อ แม่ ที่แยกทางกันแล้วทิ้งให้เด็กอยู่กับญาติฯลฯมักจะก่อให้เกิดปัญหาทางจิตใจเช่น
๑ การขาดความรัก โดยโหยหาความรักอาจจะแสดงออกการเรียกร้องความสนใจ การก้าวร้าวเป็นต้น
๒ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง เชื่อคนง่าย โดยไม่คิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตนเองในวันข้างหน้า ชอบโกหก ชอบลักขโมย ขี้เกรียจ ใช้เงินเปลือง
๓มีอารมณ์รุนแรงในเวลาโกรธ
๔ ชอบวิตกกังวล น้อยใจ
สิ่งที่ควรแก้ไข
๑ควรให้เด็กรู้จักเป้าหมายของชีวิต ให้รู้จักคิดและค้นหาความต้องการของตนเองในอนาคต โดยให้เด็กรู้จักคิดเองโดยมีผู้ปกครองคอยชี้แนะหรือแนะนำแนวทาง
๒ให้มีความศรัทธาในความรักตัวเองและผู้อื่นในครอบครัวและสังคม
๓เสริมสร้างบุคคลิกภาพให้มีความเชื่อมั่นในตนเองให้เด็กสามารถพูดคุยปัญหาตนเองต่อพ่อ แม่หรือบุคคลในครอบครัวสร้างให้เขามีความภาคภูมิใจ มีความสัมพันธ์ที่ดีกับบุคคลภายนอก
๔การให้ลูกรู้จักแยกแยะในสิ่งที่ถูกและผิด
ครอบครัวเป็นสิ่งที่มีความสำคัญในการแก้ปัญหาดังนั้นการเข้าใจกัน การให้อภัยกัน และการแก้ปัญหาในทางบวกย่อมดีกว่าการแก้ปัญหาโดยใช้อารมณ์

เดินไปข้างหน้า

คนเราเวลาเดินทางก็ต้องมองไปข้างหน้ากันทุกคน คงไม่มีใครจะเดินถอยหลังแล้วไปถึงจุดหมายเพราะ การเดินถอยหลังมีแต่จะเจ็บตัว
อดีตที่มีทั้งสุข และทุกข์ คนเราเกิดมาก็ต้องมีอดีตกันทุกคนคงไม่มีใครไม่เคยทำผิดหรอก แต่ถ้าหากเราเอาอดีตที่เป็นของเรา หรือ บุคคลรอบข้างที่ประสบเจอมาเป็นบทเรียนให้วิเคราะห์ทบทวนการกระทำ เพื่อเป็นแนวทางการวางแผนในอนาคตได้อย่างระมัดระวัง
ดังมีคำกล่าวไว้ให้ได้ยินอยู่เสมอฯว่า
ชีวิต คือ การต่อสู้
ศัตรู คือ ยากำลัง
อุปสรรค คือ ความสำเร็จ
เพราะบทเรียนที่ผ่านมาเปรียบเสมอครูที่สอนเราให้ไม่พลาดอีก คนที่ฉลาดมักจะเอาอดีต มาเป็นครูเพื่อจะไม่ให้กลับไปทำซ้ำอีก เพราะความรู้สึกเสียใจและทุกข์ที่เกิดจากเหตุทั้งหลายนั้น คนที่เสียใจมากที่สุดคือตัวเราเอง และบุคคลรอบข้างที่รักและห่วงใยเรา
ดังนั้นจงอย่างเสียเวลาเอาอดีตมาตอกย้ำตัวเองเพราะการคิดวนเวียนอยู่แบบเดิมฯมีแต่จะสร้างความเจ็บปวด
จงคิดให้ดีเถอะนะว่า อยากจะเดินไปข้างหน้า หรืออยากจะเดินถอยหลัง ชีวิตเป็นของเราฯจึงมีสิทธิเลือก เลือกในสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตของเรา

พี่คนโต

ความรู้สึกของบุคคลที่เป็นพ่อ แม่ เมื่อรับรู้ว่ากำลังจะมีลูกคนแรกในความรู้สึกคงจะตื่นเต้นมาก แต่ต่อมาอีกไม่นานคุณแม่ก็มีน้องใหม่ซึ่งอายุไม่ห่างกันมากแต่ก็คงดีใจไม่แตกต่างกันกับลูกคนโต แต่คุณพ่อ คุณแม่อาจจะไม่รู้ว่าหัวใจดวงน้อยฯของคนที่เป็นพี่กำลังจะประสบปัญหาทางจิตใจคือความอิจฉาน้องบ้าง ถึงแม้คุณแม่จะเตรียมตัวมาอย่างดีก็อาจจะมีบ้างในความรู้สึกเกิดอาการน้อยใจและอิจฉาน้อง
เพราะเมื่อคุณแม่มีน้องใหม่ที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จึงต้องแบ่งเวลาออกไปเพื่อดูแลน้องเพราะคิดว่าลูกคนแรกเขาโตพอที่จะรับรู้และช่วยเหลือตนเองได้บ้างแล้ว แต่ในทางตรงกันข้ามเขาอาจจะกลายเป็นเด็กงอแงยิ่งเสียกว่าน้องได้ เนื่องจากลูกคนโตมีความรู้สึกว่าความรัก การดูแลเอาใจใส่ถูกแบ่งปันออกไปให้น้อง และบุคคลรอบข้างอาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่อาจจะทำให้เขาน้อยใจหรือมีความรู้สึกเกิดความอิจฉาขึ้นมาทันที
ดังนั้น สิ่งที่คุณพ่อ คุณแม่ต้องระมัดระวังในคำพูด กริยาท่าทางควรจะสนใจจิตใจของลูกทุกฯคนไม่ว่าจะเป็นคนที่เท่าใดก็ตามควรจะพูดคุยกับลูก ให้ลูกได้มีส่วนร่วมในการเลี้ยงน้อง และพยายามให้ลูกได้มีบทบาท หรือมีส่วนร่วมในกิจกรรมการสนทนาเช่น เมื่อมีการถามถึงน้องหรือใครช่วยดูแลน้องคุณแม่ก็ควรให้คนที่เป็นพี่ได้มีบทบาทเช่นบอกว่า ช่วยกันดูแล พี่เขาช่วยหยิบขวดนมให้น้อง ห่มผ้าให้น้อง ซึ่งคำพูดหรือการบอกเล่าถึงความสำคัญของคนที่เป็นพี่เขาจะมีความรู้สึกภูมิใจ และมีความรู้สึกว่าเขาได้มีความสำคัญในการดูแลน้อง ความห่วงใย ความผูกพันก็จะเพิ่มมากขึ้น เพื่อมิให้เขารู้สึกน้อยใจ หรือคิดว่าตนเองสูญเสียความรักไป เพราะรากฐานของเด็กก็คือครอบครัวนั่นเอง ที่จะนำพาให้ชีวิต และอนาคตของเขาจะก้าวไปข้างหน้า หรือถอยหลังนั่นเอง.